Eind december bracht twee goede soorten voor Brabant én meer algemeen de winter: Bladkoning (Phylloscopus inornatus) en Pallas' boszanger (P. proregulus). Voor een collega allebei nog nieuwe soorten. We hadden allebei zin in en - belangrijker - tijd voor een paar uurtjes vogelen, dus we gingen het proberen.
Probleem: de beide vogels riepen zelden of niet. Dat maakt het erg lastig, want ze dartelen makkelijk ongezien door de struikjes. Daarbij hadden we het nadeel dat de dag dat we tijd hadden gekenschetst werd door dichte mist.
We liepen op en neer door het laantje langs het rommelerf en de zandwinplas. Wat opviel was de verscheidenheid aan zangvogeltjes. Van Goudhaan (Regulus regulus) tot Goudvink (Purrhylla pyhrrula). Dat maakte het leuk vogelen. Ik zag plotseling iets door de kronen schieten: Bladkoning. Ik had de determinatie nog niet rond of de vogel liet zich vallen. Ik kon hem terugvinden in de wilgjes langs het water en uiteindelijk iedereen de vogel aanwijzen. Dan heb je zelf geen foto's. Mijn collega gelukkig wel.
Bladkoning (Phylloscopus inornatus), Maashorst, 20-12-2025
Foto: Joost Tuithof
Vuurgoudhaan (Regulus ignicapilla), Maashorst, 28-12-2025
Voordat onze tijd op was, lukte de Pallas' boszanger niet. Jammer, want juist om die soort was het mijzelf te doen. Leuker nog én zeldzamer (in Brabant).
Het werd behoorlijk wat kouder, dus ik verwachtte dat beide vogels zouden vertrekken. Bladkoning leek dat ook gedaan te hebben, maar de Pallas' boszanger bleef. Die bleef ook trekken, dus nog een keer terug. Nu met beter weer.
Ik was niet de enige die zocht, bleek bij aankomst. Vuurgoudhaan (R. ignicapilla) is echt een heel leuke soort om goed te zien, maar als je zoekt naar kleine, snel door de struiken bewegende vogeltjes...leiden ze af.
Na een uurtje kijken zag ik iets anders... . Door het tegenlicht duurde het even, maar: Bladkoning! Tóch nog aanwezig en teruggevonden. Nice! Maar geen Pallas'!
Tegen drieën wilde ik aan mijn laatste rondje beginnen, toen een vrouw mij nogal gestrest aansprak: 'Ik heb hem gefotografeerd, denk ik, maar zie dat nu net pas! Klopt dat?' De foto liet een overtuigende Pallas' boszanger zien... . Ze had hem gefotografeerd terwijl ze een Vuurgoudhaan fotografeerde. Ze had de vogel niet bewust gezien. Basil Fawlty heeft hier een pracht van een zin voor...!
Ze wilde de locatie wel aanwijzen, maar de stress zat blijkbaar zó hoog dat ze die niet echt meer terug kon vinden. Ook niet na een een heel eind lopen. Ze was naar eigen zeggen 'Helemaal van de wap af' omdat ze de vogel niet had herkend en dus niet had kunnen aanwijzen. Ik hoorde het met enige verbazing aan, vooral omdat ik die uitdrukking tot dan toe echt alleen en uitsluitend in mijn ouderlijk huis had gehoord!
Ik besloot dat de vogel er nu toch niet meer zou zitten - want eindeloos beweeglijk - en besloot om via het laantje terug naar de auto te lopen en het erbij te laten.
Ik liep rustig, scannend voor beweging. Het lukte na een paar uur inmiddels prima om Roodborst (Erithacus rubecula) en Vuurgoudhaan op 'jizz' te filteren, toen een klein rond bolletje ineens mijn aandacht trok. Dat was wel vaker gebeurd vandaag. Zonder veel verwachting de kijker erop: Pallas' boszanger! Tóch te elfder ure tegenaan geblunderd!
Na het 'herontdekken' van de Bladkoning, waarvoor ik echt niets specialers deed dan alle langskomende kleine vogeltjes determineren, had ik enkele mensen die steeds met mij meeliepen (bijzonder). Ook nu. Het werd dus wéér aanwijzen van de vogel aan anderen en niet zelf foto's maken. Dat is niet zo erg, want met vogels tussen eindeloze takjes heb ik het altijd heel moeilijk met foto's. Het is dus maar de vraag of ik iets bruikbaars had gemaakt, had ik het geprobeerd. Maar het is wel tergend hoe traag sommige mensen kunnen zijn. Een dure lens en camera doen dat niet teniet, bleek.
Pallas' boszanger (P. proregulus), Maashorst, 28-12-2025
Foto: Onbekende fotograaf, die zijn naam niet wilde geven want 'het is toch maar een 'weggooi foto'.'
Uiteindelijk lukte het de vogel alsnog om ongezien weer te verdwijnen. Nadat 'iedereen' de vogel had gezien. De vrouw van het foto-avontuur zat weer op de wap, want was blij dat de vogel tóch nog gevonden was.
Als beloning voor mezelf vroeg ik een foto van de fotograaf naast mij. Ik wilde ook graag zijn naam bij de foto zetten. Wel zo eerlijk. Dat hoefde niet. Het was een 'weggooi foto'... ?!?
Even was ik van mijn stuk gebracht. We hadden toch de hele middag naar deze vogel gezocht? En hem nu toch gezien? Dan is een foto met alle kenmerken erop toch prima? Überhaupt, hoe groot is de kans dat je zo'n klein beweeglijk vogeltje in dicht struikgewas mooi op de foto gaat krijgen?
Ik zei niks. Ieder zijn hobby en voor mij is dat vogels kijken. Ik had mij prima vermaakt deze middag met het peuteren in kleine vogeltjes in dichte struikjes en was daarvoor met Bladkoning én Pallas' boszanger rijkelijk beloond. Wie weet maak ik de volgende keer zelf de foto?
Maak jouw eigen website met JouwWeb