Rondjes

Rondjes. Ik denk dat de meeste vogelaars nogal eens 'een rondje doen'. Een rondje over de patch, een rondje Delta of een rondje (relatieve) zeldzaamheden. Wij doen dat ook. Laatst weer een rondje Zeeland, waar de Amerikaanse wintertaling (Anas carolinensis) werd vervangen door niet minder dan vijf Roodhalsganzen (Branta ruficollis). 

Soms is het ook gewoon tijd voor 'een rondje vogels'. Afgelopen weekend bijvoorbeeld. Even uit huis. Vlakbij huis zitten zowel een Hume's bladkoning (Phylloscopus humei) als een Bladkoning (P. inornatus). Op een mooi rondje Breda - Alblasserdam - Zwijndrecht - Breda. Allengs bescheiden. De kleine man wilde samen met pappa vogels kijken. Ook dan is het (nog) belangrijk(er) dat het allemaal behapbaar is. Overigens is het maar de vraag of bladkoningen nu de beste vogels zijn om samen te gaan zien. De meeste mensen hebben moeite om de kleine, bruine vogeltjes goed te zien, laat staan een kleine man van drie die nog niet helemaal begrijpt waar een verrekijker precies voor is. Maar goed, het was prachtig weer dus we gingen er samen voor. 

Vanwege geknutsel aan de tunnels bij Dordrecht eerst naar Alblasserdam voor de Hume's bladkoning. Dan hoef je niet door de tunnel. Bij aankomst wilde de kleine man in de wandelwagen. Hij werd helemaal enthousiast van een slanke versie van Dikkie Dik die lag te zonnen in wat door moet gaan voor een parkje. Zelf nog nooit zo'n makkelijke Hume's bladkoning gehad, overigens. Direct bij aankomst goed te horen en te zien, waarbij de vogel bovendien goed te volgen was. De kleine man wilde al snel weer terug naar de poes, maar eerst even kijken bij de molen. Eenmaal terug bij de auto, bleek de poes vertrokken. Jammer. 

'Wil je met pappa nog naar een andere vogel?' 'Ja' . Pappa vond het wel leuk om twee bladkoningen op een dag te proberen. Bovendien is Bladkoning meestal aardig vocaal dus snel te vinden. Dat viel tegen. Deze Bladkoning hield niet zo van roepen. Kan ook de tijd van het jaar zijn. Meestal hoor (ik zie ze zelden) ik ze in het najaar. Voorjaarsgevallen zijn aanmerkelijk zeldzamer en ik zag of hoorde er nog nooit een in het voorjaar. Dat was natuurlijk de reden voor pappa om ook naar Zwijndrecht te willen. 

De kleine man vermaakte zich met verzamelen van bloemetjes voor thuis, maar zijn geduld was sneller op dan de Bladkoning gevonden was. Overigens wel een alleraardigst soortenlijstje voor een rommelstrookje van enkele meters tussen de snelweg en een woonwijk. Laat maar weer zien dat dergelijk onooglijke terreintjes echt waarde hebben, zeker als al het andere al is verdwenen. 

Rustig met de kleine man teruglopen. Beetje spelen. Nog wat bloemetjes verzamelen. Takken slepen. En ondertussen samen met een andere vogelaar goed luisteren. En verdomd: één onmiskenbaar roepje. Samen met de andere vogelaar zoeken. Niets te zien. We konden trouwens ook de andere roepende vogels niet vinden. Even wachten. Weer één onmiskenbaar roepje.  Wéér niks te vinden. Het geduld van de kleine man was op. Thuis zag ik dat de andere vogelaar de vogel niet veel later op dezelfde plek uiteindelijk nog gezien en gefotografeerd heeft. 

Twee bladkoningen op een dag. Erg leuk. Kan niet zo vaak. Bovendien mijn eerste winter/voorjaarswaarneming van Bladkoning. En samen met de kleine man lekker een rondje gemaakt. Weinig te wensen over.