September 2022 zouden we weer met Martijn (Birding Holland) de zee op gaan. Dat boek je ruim vooraf, zo'n half jaar. Anders zit het vol. Het weer was goed. Aanlandige wind, kans op regen. De boot zou niet uitvaren. Bijzonder, want we hadden wel eens steviger gehad. Omdat de dag toch gereserveerd was, keken we over zee vanaf de Maasvlakte. Van alles te zien.
Omdat uitstel geen afstel is, mochten we september 2023 wéér mee. Stevige aanlandige wind, kans op regen. De boot zou niet uitvaren. We bleven thuis. Eigenlijk mochten we 2024 niet opnieuw mee, maar uitstel is geen afstel.
September 2024, na tweeënhalf jaar, een nieuwe poging. We wilden bijna thuisblijven. Zonnetje, dagenlange zwakke tot matige aflandige wind, bladstille zee. Dat heb ik een aantal keer eerder gehad met Martijn op de Noordzee en die dagen was het altijd sprokkelen. Hoe beter het weer, hoe dunner en krentlozer de pap. Aan de inspanning van Martijn ligt het zeker niet. Maar als er "niets vliegt" is er niets te zien.
Niets is dan betrekkelijk. Vaak wel Jan-van-Genten (Morus bassanus), enkele jagers, Zeekoeten (Uria aalge), Alken (Alca torda) en een mini-cursus onvolwassen meeuwen. Vaak geringde vogels ook. Altijd leuk. Soms uitgeputte zangvogeltjes die aan boord ploffen. En: je weet het vooraf nooit zeker. Maar toch: hoe ruiger het weer, hoe dikker de pap en hoe meer krenten. Mijn beste waarneming uit negen keer met Martijn de zee op is nog steeds met afstand Stormvogeltje (Hydrobates pelagicus). Toen een lifer en nog steeds de enige op de lijst.
Spreeuw (Sturnus vulgaris) die op mijn handschoen neerplofte en daar minutenlang roerloos bleef zitten, ondanks alle aandacht. Kwam vast van ver. Omdat de vogel te dicht bij mijn camera zat, is de foto noodzakelijkerwijs van Jan de Jong :)
Puntje bij paaltje zie je vanaf zo'n boot niets dat je niet ook vanaf de wal al zeetrek tellend kunt zien. Mijn idee is vooral dat je hetgeen je ziet béter ziet, veel beter, en dus makkelijker op naam kunt brengen omdat je werkelijk kenmerken kunt zien. Zo hoop ik al die tijd al vurig op een Vale pijlstormvogel (Puffinus mauretanicus). Dat is de enige reguliere zeevogel die nog ontbreekt op mijn lijst, omdat ik die nog nooit af kon maken vanaf de wal. Bovendien: je moet er maar net kunnen staan met goed weer. Misschien is dat ook wel niet de goede mindset om mee aan boord te gaan. Ik weet het niet.
Ondanks de terechte en eerlijke winstwaarschuwing van Martijn vooraf, werd het toch met afstand het dieptepunt. Het was bijna gelijk een cruise: zonnetje, bladstille zee, nauwelijks een vogel te bekennen (ook niet met goed zoeken) behoudens het sliertje meeuwen achter de boot. Daar kon ik oefenen of ik nu wel een onvolwassen Geelpootmeeuw (Larus michahellis) eruit kon pikken. Deceptie. Die zie ik toch echt te weinig. In die zin weer een leerzame tocht, al had hij daar geen zeven uur voor hoeven duren.
Leukst waren een in Bergen, Noorwegen geringde Grote mantelmeeuw (Larus marinus) en een nabij Rogowo, Polen geringde Pontische meeuw (Larus cachinnans). Allebei eerstejaars vogels die allebei ruim 850 kilometer hebben afgelegd om tot bij de boot te komen. Zo ver kwam ik niet toen ik drie maanden oud was zullen we maar zeggen.
En Vale pijlstormvogel? Dat ga ik de komende jaren vanaf de wal proberen. Misschien ook wel met Jan en Jobert. Inmiddels heb ik de indruk dat de kans groter is er op die manier uiteindelijk een met zekerheid te kunnen determineren.
Enkele (fotografische) highlights van de Noordzee. Linksboven: Grote jager (Stercorarius skua), Rechtsboven: Noordse stormvogel (Fulmarus glacialis), Linksonder: Jan-van-Gent (Morus bassanus), Rechtsonder: Drieteenmeeuw (Rissa tridactyla).
"Highlight" van 2024. Een van drie voorbijvliegende Jan-van-Genten (Morus bassanus). In ieder geval een afwijkende foto.
Maak jouw eigen website met JouwWeb