Er was een wedstrijd, bleek. Ik deed mee, bleek. Ik bleek ook dé persoon om te verslaan, bleek. Ik wist van niks.
Voor onze vakgroep bestaat een groep op waarneming.nl. Om zoveel mogelijk informatie over onze terreinen te verzamelen, dacht ik. Handig. Maar je kunt er ook challenges aanmaken. Wist ik niet. De challenge die in 2023 én opnieuw in 2024 was aangemaakt, betreft het hoogste aantal soorten in een jaar. In 2023 had ik de meeste soorten ingevoerd. Wist ik niet. Blijkbaar voer ik bovengemiddeld veel in, terwijl ik alleen invoer dat wat wij leuk vinden.
In 2024 was het blijkbaar nek-aan-nek met een andere enthousiasteling. Wist ik niet. Maar dan...een verspreking: "Goh, ik ben je eindelijk voorbij!". Voorbij? Toen wist ik het! Wat doe je dan?
Ik heb besloten dat ik niet aan de wedstrijd meedoe. Het is niet mijn ding, simpelweg zoveel mogelijk soorten. Te algemeen. En het "dwingt" om te kijken naar groepen waar ik eigenlijk helemaal niet zoveel interesse in heb. De simpele mededeling "Goh, ik ben je eindelijk voorbij!" heeft er wél toe geleid dat ik beter ben gaan kijken naar de groepen die mij interesseren en dan met name planten. Daar leer ik nog wat van, lijkt mij.
Mijn werk dicteert dat het handig is om een goede kennis van de Nederlandse flora te hebben, maar het dicteert ook dat de nadruk sterk ligt op soorten die bepaalde standplaatscondities indiceren. Triviale soorten zijn altijd achter gebleven. Door de wedstrijd ben ik beter gaan kijken. Wat zie ik in de wijk? Wat staat er tussen de indicerende soorten? Hoe zie ik die verschillen? Betekent het nog iets? Hoe ver kan ik op deze manier komen?
Wolfsmelkpijlstaart (Hyles euphorbiae), 02 augustus 2024, Voorne
Kortom: binnen de kortste keren had ik er meer dan 100 soorten bij, alleen door in de berm te kijken. Veel van die soorten kende ik wel vaag, maar bekeek ik nooit werkelijk. Erg leerzaam. Dat stimuleert, om eerlijk te zijn. En je gaat ook simpelweg écht beter kijken. Staat er nog iets tussen dat ik nog niet eerder gezien heb? Is er nog een verrassing? Tientallen soorten stroomden binnen. Het thuisfront vindt het ook wel aardig en kijkt actief mee. Nog meer soorten.
Het ging helemaal snel toen duidelijk werd dat de wedstrijd niet beperkt is tot de grenzen van Nederland. Vakanties tellen ook mee! Belachelijk, maar ja, ook daar kijken het thuisfront en ik graag naar planten, vogels, vlinders en libellen en uiteraard is (bijna) alles nieuw voor 2024. Daar kan ik niks aan doen.
Toen de 800 soorten eenmaal gepasseerd waren en per ongeluk de voorsprong door de nummer twee nauwelijks nog te overbruggen, werd het interessant om te zien of ik (we) de 1000 soorten zouden kunnen halen. Ook dat is inmiddels gelukt! Wolfsmelkpijlstaart (Hyles euphorbiae) markeerde de streep. We hebben afgesproken, het thuisfront en ik, dat we het doel niet naar boven bijstellen, maar gaan kijken waar we uit komen. Ik ben benieuwd. Tot eind oktober is er nog van alles te zien als het om planten gaat!
Het leukste vind ik, al lijkt dat misschien lastig vol te houden, dat we aan de wedstrijd niet meedoen. We doen niets extra's. Bezoeken geen extra gebieden. We kijken alleen iets beter, iets nauwkeuriger, zonder extra op onze knieën te gaan. Nog steeds voeren we alleen in wat wij interessant vinden. Niet meer en niet minder, zoals altijd. Daar win je wedstrijden mee, ook al weet je dat niet.
We gaan zien waar de teller eindigt.
Maak jouw eigen website met JouwWeb