Buitenkansjes, zijn die er wel voor vogelaars? Daar zat ik over na te denken toen we terugreden vanuit Yerseke en de hele auto verder sliep.
We waren met z'n drieën in Yerseke verzeild geraakt, omdat mij dat een goed idee leek. In de haven van Yerseke, zo zag ik gisterennamiddag, zat een Noordse pijlstormvogel (Puffinus puffinus). Noordse pijlstormvogels zijn uitgesproken zeevogels. Als ze op open zee zouden kunnen broeden, zouden ze het doen denk ik. Bij harde aanlandige wind maak je een kans om ze vanaf vaste wal te zien. Zo zag ik, alle boottochten op de Noordzee met Martijn ten spijt, jaren geleden mijn eerste en enige Noordse pijlstormvogel vanaf de Maasvlakte.
Maar gisteren hadden wij een dagje vrij, zogezegd. De kleine man een extra dag (feitelijk een inhaaldag) naar de opvang op pappa en mamma's vrije vrijdag. Het regende de hele dag, wat er niet toe deed. Geen energie voor grootsheid. De regen zette eind van de dag nog even aan. Kortom: als ik in de auto was gestapt, restte het thuisfront niets anders dan door de regen op fiets de kleine man op te halen. Dat ging te ver voor een hapaxje vond ik en ik besloot te bezien of de vogel het nog een nachtje volhield. We haalden de kleine man samen op.
Noordse pijlstormvogel (Puffinus puffinus), Yerseke, 21 oktober 2023
Toen duidelijk was dat de vogel het inderdaad nog een nachtje volgehouden had, stapten we gedrieën in de auto. De rit naar Yerseke is verrassend kort, eigenlijk. Aangekomen had de vogel de haven net verlaten. Op zich geen slecht weer om even te wachten, maar harde wind. Hoe lang gaan we dat doen met de kleine man? Laten we aan de andere kant van de haven gaan kijken. Stukje wandelen. Aan de andere kant aangekomen checkte ik de aangrenzende havenkom. Terwijl ik dat deed, moet de Noordse pijlstormvogel onder mij langs zijn gevlogen, want toen ik opkeek renden drie vogelaars die hem naar zeggen de haven in hadden zien vliegen mijn kant op. Ik zag niks. Het thuisfront ook niet. De kleine man wel, maar geen Noordse pijlstormvogel. Althans, hij zei er niets over. Des te meer gebrabbel over boten.
Niet veel later dacht een van de drie toegesnelde vogelaars de vogel weer de haven uit te zien vliegen. Ik zag weer niks, maar besloot naar het havenhoofd te lopen. Daar aangekomen gleed de vogel onder mij door, de haven uit, de hoek om naar de havenkom waar we net vandaan kwamen.
Ik zag de vogel kort, maar héél veel beter dan jaren geleden vanaf de Maasvlakte. Dan blijven het toch "schimmen op zee", waar je genoeg aan ziet voor determinatie. Nu sprong vooral de enorme elegantie, lichtvoetigheid en moeiteloosheid van de zweefvlucht in het oog. Fan-tas-tisch.
Maar hoe ga je nu met z'n drieën de vogel goed zien? Kinderwagen de dijk op tillen! Dan is de havenkom goed te overzien. Verrekijker aan het thuisfront geven (ze heeft er zelf ook een. Jarenlang had ze zelfs een betere kijker dan ik. Maar ik ben ook al die jaren al een "verrekijker op pootjes" omdat ik er nu eenmaal een beetje mee vergroeid ben). Wagen goed vast houden want serieuze wind. Foto's maken. De vogel bleef een hele tijd op en neer pendelen in de havenkom. We konden er aan zien wat we wilden. Heerlijk. Een buitenkansje. Afgesloten met een prima lunch.
Noordse pijlstormvogel (Puffinus puffinus), Yerseke, 21 oktober 2023
Maar of dit nu echt een buitenkans was, is denk ik een kwestie van perspectief. Ik schreef al dat ik hoopte dat de vogel het nog een nachtje volhield. Uitgesproken zeevogels als Noordse pijlstormvogel hebben eigenlijk helemaal niets te zoeken in een haven in Yerseke. Net zo min als een Papegaaiduiker (Fratercula arctica) iets te zoeken heeft in Dordrecht, een Kleine alk (Alle alle) in de haven van Vlissingen en een Geelsnavelduiker (Gavia adamsii) in Stellendam. In alle gevallen gaf het de mogelijkheid om de vogels in alle rust goed te bekijken, maar telkens overleden ze na niet al te lange tijd. Aan in ieder geval de Geelsnavelduiker en de Papegaaiduiker was ze ook af te zien, de slechte conditie.
Goed, de Noordse pijlstormvogel was behoorlijk actief, maar dat waren de Geelsnavelduiker en de Kleine alk ook. Het is zo'n stemmetje in je achterhoofd dat een beetje zeurt over het gegeven dat je naar een stervende vogel (het Engelse moribund dekt de lading zo veel beter, overigens) hebt staan gluren en er nog werkelijk van genoten hebt ook. En toch doet dat voor mij in niets af aan de vogel, de waarneming, het plezier, de dag. Bijzonder hoe dat werkt in je hoofd.
"Je", want de vogel is ten tijde van dit schrijven door ten minste 100 mensen bezocht. Een buitenkansje.
Noordse pijlstormvogel (Puffinus puffinus), Yerseke, 21 oktober 2023
Maak jouw eigen website met JouwWeb