Als het om topsport gaat, bestaan er geen troostprijzen. In de documentaire "Faster" uit 2004 over wat nu MotoGP is (die ik iedereen overigens met klem aanraad), doet een journalist de gevleugelde uitspraak "There is only one winner, which means some poor sod has got to come second". Daarmee vergelijkbaar: De grote baas van het snooker -Barry Hearn- is tegen een basissalaris voor de top 50 spelers ter wereld. "I don't pay losers", liet hij optekenen.
De Grote Praambult is niet alleen geschikt om vogels te kijken.
Als je alles in je leven en het leven van je omgeving in het teken van een prestatie hebt gezet, doet minder niet ter zake. Geen troostprijzen. Er was een moment in mijn leven dat ik op redelijk niveau sportte. Mijn achilleshiel: ik was in de basis niet ontevreden met een troostprijs. Het spreekt voor zich dat ik de absolute top nooit bereikt heb of zou hebben.
Twitchen is geen topsport, maar een tijdverdrijf. Een hobby. Het is prima om blij te zijn met een dag vogels kijken, een leuke soortenlijst en een aardige meepakker op de terugweg, terwijl de absolute topper waarvoor je op pad ging niet in het vat zat. Sterker: zo moet het zijn, wat mij betreft (al is niets mis met een beetje fanatiek zijn).
Zo'n dag had ik pas. Op een regenachtige zaterdagochtend begin augustus stapte ik net onder de douche vandaan toen een Groene bijeneter (Merops persicus) werd gemeld in het Fochteloërveen. Niet lang daarna zat ik in de auto met 2 uur en 40 minuten voor de boeg. De lange aanrijtijd is een risico, maar maakt het niet bij voorbaat kansloos. Bovendien: binnen aanvaardbare grenzen is daar op zaterdagochtend minder dan tweeënhalf uur van te maken. De eerste anderhalf uur zag het allemaal rooskleurig uit. Na het bericht "Laag weggevlogen over de bomen" wat minder. Het woord "Laag" was de belangrijkste reden om tóch door te rijden. Naast de verwachte regen. "Laag" betekent dat aannemelijk is dat de vogel nog in het gebied is. Kortom: er kon nog van alles gebeuren, al is het Fochteloërveen groot en nauwelijks ontsloten.
Er gebeurde ook van alles. Alleen werd de Groene bijeneter nooit meer gevonden. Dat is natuurlijk jammer. Heel jammer. Maar ik had mijn telescoop nauwelijks op een wat mij betrof strategische plek opgezet of ik had een Slangenarend (Circaetus gallicus) in beeld. Later nog een. Twee bij elkaar zelfs. Kraanvogels (Grus grus) in het veld. Ten minste drie mannetjes Grauwe klauwier (Lanius collurio), waarvan één met twee jongen. Overvliegende Zeearend (Haliaeetus albicilla) en Boomvalk (Falco subbuteo). Later, als het ware uit het niets, een adulte Zeearend in een boompje recht voor. Geen idee waar die vandaan gekomen was, al zijn ze echt niet klein. Er zijn dagen dat ik langer buiten ben en heel veel minder zie, zullen we maar zeggen.
Toen ik er allang niet meer in geloofde en het écht ging regenen, was ik toch nog op zoek naar een troostprijs "op de route". Die vond ik in de Bonte kraai (Corvus cornix) die al een tijd de omgeving van een tankstation langs de A27 onveilig maakt. Niet alleen vanwege de soort, maar zeker ook vanwege de locatie alleraardigst.
Aangekomen bij het bewuste tankstation zag ik nog net twee vogelaars achter het gebouw verdwijnen. Toen ik zelf de hoek om kwam, deed de soms onvindbare Bonte kraai uitstekend mee in mijn plan. Ze zat klaar op een lantaarnpaal aan de overkant van de snelweg.
Het duurde even voordat ik mij realiseerde dat hij "gewoon" bij het tegenoverliggende tankstation zat, vanwaar betere foto's zeker mogelijk zouden zijn. Bij datzelfde tankstation stopte ik overigens ooit omdat het thuisfront belde met de mededeling dat er een appgroep voor "losers" was opgericht. In corona-tijd (is die al over?) uiteraard. Ik baalde toen stevig omdat ik -als "outcrowd"- nooit de kans kreeg om de eerste (en tot nu toe enige) Sardijnse grasmus (Sylvia sarda) van Nederland te bezoeken.
Het bestuur van Dutch Birding besloot geen berichten meer te versturen, maar deed wel al te gretig mee in een appgroep, specifiek opgericht ter vervanging van het gebruikelijke medium. Voor de "incrowd". Je ziet: het zit nog steeds niet lekker, al komt dat ook door de aanmatigende, breed uitgemeten reacties op fora achteraf. Geen kans krijgen om te gaan is eigenlijk erger dan een soort missen of niet kunnen gaan.
Hoe het ook zij: stukje rijden -wat toch moest omdat ik zuidelijke richting weer verder moest- leverde inderdaad veel betere foto's op.
Een betere troostprijs kon ik mezelf niet wensen, al was een troostprijs eigenlijk helemaal niet nodig, Eigenlijk was het een prima dag vogels kijken zonder Groene bijeneter. Die dagen zijn er wel vaker.
Bonte kraai (Corvus cornix), 05 augustus 2023, Utrecht
On a side-note: op waarneming.nl is nog een bijzondere Bonte kraai te vinden. Die is goedgekeurd als hybride Bonte kraai x Zwarte kraai (mijn waarneming) én als Bonte kraai (waarneming van Jan, die naast ons stond). Het inzicht dat het een hybride was kwam bij mij pas later. Schrödinger's crow, als het ware. Het is het een én het ander, totdat een admin de doos opent!
Beter ging het met de Witkopeend (Oxyura leucocephala) in de Biesbosch. Na weer een kinderverjaardag sleurde ik het thuisfront en de kleine man langs de Biesbosch. Feestkleren, hoge hakken en al. Het lag tenslotte "op de route", als je niet meerekent dat je niet dóór de Biesbosch kunt rijden, maar eromheen moet.
Aangekomen was de vogel in eerste aanleg onvindbaar. Ruim tijd voor de veelheid aan steltlopers, zowel qua soorten als aantallen, in een aardige variatie aan kleden. Even zag ik de vogel vaag in het Riet. Vooral de kop met kenmerkende tekening. Het thuisfront zag haar niet. Niet naar tevredenheid, maar goed genoeg om weg te kunnen mocht de kleine man geen geduld meer hebben. Maar rondkruipen door gras en over de weg bood, samen met de mensen om hem heen, voldoende afleiding.
Het duurde niet eens zo héél lang voordat ze uit het Riet kwam, open en bloot ging foerageren en zich prachtig liet bekijken. Ik kon er geen veertje verkeerd aan vinden. Dat is belangrijk, want ze worden ook gehouden en ontsnappen nogal eens. Zo zwemt een geringd mannetje rond in Zeeland. Ach, hoewel ongeringd, goed in de veren en van onbesproken gedrag, zal de commissie wel iets verzinnen om haar niet te aanvaarden (of te wachten totdat men gaat werken met categorieën, waarvan er één is "status onduidelijk"). Daarin ongetwijfeld gesterkt door het later opgedoken gerucht dat een eendenhouder uit de omgeving drie(!) ongeringde juveniele vogels kwijt zou zijn. Gegeven de ringplicht zou ik het stilhouden, maar a la. Het is en blijft een heel gave -voor mij adulte- vogel en vooral een mooi moment met z'n drieën!
Witkopeend (Oxyura leucocephala), 30 juli 2023, Biesbosch
Maak jouw eigen website met JouwWeb