Op een regenachtige dinsdagmiddag, nadat de timmerman die het leven van de carport aanmerkelijk heeft verlengd was vertrokken, staarde ik tijdens een pauze in het schrijfwerk naar het startscherm van waarneming.nl. Dat geeft rust, afleiding en informatie tegelijk. Mijn oog viel toevallig op Rosse franjepoot (Phalaropus fulicarius) en ik klikte door naar de foto's, omdat van de soort soms best gave foto's worden bijgevoegd. Rosse franjepoot op ruwe zee of iets dergelijks. Dat viel tegen, maar nét voordat ik weer verder wilde gaan met mijn leven zag ik "Chaam - Bleeke Heide" als locatie staan. Toen was ik wakker! Dat is namelijk vlakbij huis en wel zover in het binnenland, dat het toch zeker niet de eerste plek is waar je die soort verwacht. Het is niet ongehoord, Rosse franjepoot in het binnenland, maar alledaags is het toch niet.
Verspreiding van Rosse franjepoot (Phalaropus fulicarius) sinds 2000 volgens de database van waarneming.nl
(goedgekeurde waarnemingen per 11-01-2023)
Het thuisfront en ik komen regelmatig op de Bleeke Heide, met name in het voorjaar vanwege de kans op leuke eenden en steltlopers. Het gaat daarbij op sommige dagen ook best om serieuze aantallen of leuke soorten als Zwarte ruiter (Tringa erythropus), Gestreepte strandloper (Calidris melanotos), Geoorde fuut (Podiceps nigricollis), Zomertaling (Spatula querquedula) of (IJslandse) grutto (Limosa limosa). Zelf vond ik er ooit Visarend (Pandion haliaetus) en Zwartkopmeeuw (Ichthyaetus melanocephalus). Wat precies de aantrekkingskracht van dit 's zomers erg snel opdrogende "ven" (waar dan vrijwel alleen exotische ganzen overblijven) is, doorgrond ik niet, maar dat hoeft ook niet. Misschien herinnert het aan een tijd dat Brabant (en Nederland) veel en veel natter en daarmee oneindig veel interessanter moet zijn geweest dan tegenwoordig?
Maakt ook niet uit, ik had niet lang nodig om in de stromende regen uit te stappen en op het inmiddels weer goed gevulde "ven" te gaan zoeken naar de franjepoot. In tegenstelling tot de Dwerggors (Emberiza pusilla) van Vlaardingen was de vogel snel gevonden. Gezien het hondenweer, maar ook qua verplichtingen niet onhandig; zo kon ik er toch nog even goed naar kijken voordat het al te gortig werd.
Na net iets meer dan een uur schreef ik alweer verder, met deze mooie binnenlandwaarneming, die toch een beetje voelt als een waarneming in eigen stad, in de boeken.
Rosse franjepoot (Phalaropus fulicarius), Chaam, 10 januari 2023
Naar de Rosse franjepoot kon de kleine man niet mee. Die had ik die ochtend afgeleverd bij zijn kameraden. Hij kon wel mee naar Klundert voor de Humes bladkoning (Phylloscopus humei), ook vlakbij huis, toen zijn vader zichzelf even moest uitlaten. Klundert grenst aan Moerdijk. Daar nog even bij stilgestaan voordat ik hem in de auto schoof, maar korte blootstellingen worden doorgaans geacht mee te vallen. Daarbij, het gevreesde PFAS zit allang overal in en op...
De Humes bladkoning is neergestreken in een eigenlijk weinig inspirerend bosje tussen Klundert en Moerdijk. Ik was blij met onze kinderwagen, die gemaakt is om allerlei terreinen aan te kunnen. Blijkbaar ook natte kleipolders. Na 20 meter was de ruimte tussen de wielen opgevuld met klei en na nog 20 meter hadden zich herfstbladeren intiem verenigd met die klei. Niet voorzien, ook geen probleem. Alleen wat harder duwen. En de kleine man? Die vind het allemaal mooi, bos, bladeren, bewegende bomen, wind... . De vogel deed niet meteen mee, wat tijd gaf voor een boterham met pindakaas. Dat het tempo daarmee wat lager ligt dan dat van zijn vader, maakte al wachtende ook niets uit.
Na een paar rondjes door het bos - je bereikt een moment waarop er geen klei of bladeren meer bij kunnen als je de wielen maar draaiend houdt - hoorde ik de Humes bladkoning in een groep Goudhanen (Regulus regulus), Vuurgoudhanen (Regulus ignicapilla), Boomkruipers (Certhia brachydactyla) en verschillende mezen. Ik vind het dan mooi om een opname te maken én de vogel te zien. Voor dat laatste heb je een verrekijker nodig en dat vindt de kleine man dan weer hilarisch, zo'n raar ding voor je hoofd. Lekker vindt hij het ook, als hij op je buik hangt.
Bij gevolg kon ik uit de gemaakte opname één roepje knippen dat niet samenviel met een lachende kleine man en het geluid van een schuddende kinderwagen. Hilarisch.
Avonturen, misschien maken ze herinneringen en misschien blijft er iets van hangen voor later, je weet het niet.
Humes bladkoning (Phylloscopus humei), Klundert, 07 januari 2023
Maak jouw eigen website met JouwWeb