De comfortzone. Daar is het gemoedelijk. Maar daarbuiten gebeurt het. Daar ligt de betoverende magie. Toch zou ik er tegenwoordig wel weer eens graag even zijn, zo'n plek waar je op het gemak bent, controle hebt en weinig stress en angst ervaart. Met kleine kinderen ben je daar eigenlijk nooit meer. Althans, ik niet.
Maar als ik buiten in de drukte ben, trek ik mij graag diep terug in mijn comfortzone. Maak niet graag contact, maar kijk en luister goed. Zo komt het dat ik veel mensen met dezelfde hobby 'ken' die geen idee hebben wie ik ben. Zo mis ik ook nieuwtjes over soorten of buitenkansjes. Alles heeft een keerzijde.
Maar nood breekt wet?!? Er zijn van die soorten die je, als je eenmaal weet dat ze bestaan, maar al te graag in levende lijven wilt zien (buiten de dierentuin). Koningseider (Somateria spectabilis) bijvoorbeeld. Of Vlinderorchis (Anacamptis papilionacea). Of Wielewaal (Oriolus oriolus). Of Laplanduil (Strix nebulosa).
Doodshoofdvlinder (Acherontia atropos) is voor mij ook zo'n soort. Relatief zeldzaam, want een trekvlinder. Zwart, mijn kleur. Groot. En met een tekening die in alles 'metal' schreeuwt, mijn muziek. Silence of the lambs. De combinatie: oogstrelend mooi! Althans, in de boeken.
Ik houd al jaren in de gaten waar ze opduiken. Maar de meesten zijn dood of nog rups. Ik probeerde het twee keer, maar nog nooit lukte het.
Toen zag ik een foto van een vlinder op een schutting in Roosendaal. Twintig minuten verderop...!
Doodshoofdvlinder (Acherontia atropos) 13 september 2025
Doodshoofdvlinder (Acherontia atropos) 13 september 2025
Eerlijk? Ik weet niet goed wát er precies gebeurde, maar het resultaat was een mailtje naar de betreffende waarnemer met slechts de vraag of de vlinder vanaf openbare wegen te zien zou zijn. Een rare vraag en koud contact. Dag comfortzone!
Tot mijn grote verbazing was het antwoord dat de vlinder ín de tuin zat, maar dat men best de tuindeur even open wilde doen als ik dat leuk vond. Als ik dat leuk vind? Ik liet alles vallen, vroeg of ik er binnen een half uur mocht zijn en stapte in. Wat een kans was ontstaan.
Eenmaal gearriveerd voelde het wel wat raar. Aanbellen bij mensen die je niet kent met als enige doel hun tuin. Maar men wekte op geen enkel moment de indruk het raar te vinden en zonder enig omhaal stond ik in de tuin en werd de vlinder mij aangewezen.
Oog in oog, zo voelt het, met een Doodshoofdvlinder! Ik heb de vlinder eerst minutenlang rustig bekeken. Eerst het enorme formaat! Dan de tekening. Zwart, met subtiele lichtgekleurde schubben die spikkeltjes vormen rond de overwegen geeloranje tekening. En het 'doodshoofd'. De grote ogen. En het formaat.
'Heb je geen camera bij je?' hoorde ik vragen? Oh ja. Jawel. Natuurlijk wil ik ook wel foto's maken van deze geweldige vlinder. Kort daarna zonder veel omhaal weer de deur uit in de auto. Never outstay you're welcome. Feestje in de auto.
Buiten de comfortzone ligt de betoverende magie!
Doodshoofdvlinder (Acherontia atropos) 13 september 2025
Maak jouw eigen website met JouwWeb