Hoewel de Dag van de Arbeid in Nederland anno 2021 wellicht alleen nog door de Partij van de Arbeid, een enkele vrome Katholiek maar zeker door de Caribische Nederlanders wordt gevierd was het zaterdag 01 mei waardoor er ruimte was om die dag iets te ondernemen. Idee was om naar de pier van IJmuiden te gaan voor de al langer aanwezige Ross' meeuw(en (Rhodostethia rosea) naar blijkt) en daarna eventueel nog door te rijden naar een bosgebied waar Jan goede plekken voor spechten kent.
Eigenlijk had ik al veel eerder naar de pier willen en kunnen gaan. Want een Ross' meeuw, als je daar niet meer warm voor loopt is het misschien tijd voor een andere hobby. Maar goed, het is allemaal al ingewikkeld genoeg onder COVID-19 en ooit is vanuit Dutch Birding het advies gegeven om alleen die soorten nog te bezoeken die je "nog niet hebt". Hoewel tegenover handelen naar dat advies verder weinig tot niets staat, zéker niet vanuit datzelfde bestuur, is het niettemin een goed idee. Het geeft meer ruimte, gelijke kansen en voorkomt onnodige drukte. Omdat ik in 2018 al met volle teugen van een Ross' meeuw had mogen genieten, bleef de pier gevrijwaard van mijn nieuwsgierigheid.
Ross' meeuw (Rhodostethia rosea) 28 januari 2018 Binnenhaven Vlissingen
Maar goed. De vogel is er inmiddels vaste, dagelijkse gast en na een tijdje is iedereen die wil en nog belang heeft toch wel geweest lijkt mij, waardoor ik ruimte zag om óók die kant op te gaan op de Dag van de Arbeid. Zover kwam het niet.
Op 30 april werd een Kortteenleeuwerik (Calandrella brachydactyla) overvliegend waargenomen nabij Weurt. Dat is de voornaamste oorzaak -naast een drukke, leuke baan en nog enige ambitie op dat vlak- waarom de soort nog ontbrak op de Nederlandse lijst; ze blijven vaak niet hangen, waardoor twitchen weinig kansrijk is. Maar: 's avonds bleek hij nog aanwezig. Op dezelfde plek. Tot donker. Eigenlijk voor de vorm "getwijfeld" of het plan omgegooid moest worden (Jan zei nog gekscherend "Misschien is er wel wat te twitchen" toen we afspraken op de pier), maar eigenlijk voel je meteen: dit is de kans! Beter dan iedere kans hiervoor! Jan had geen goede ervaringen met de soort (dips), maar het plan was in seconden omgegooid. Ross' meeuw eruit, Kortteenleeuwerik erin. Ook omdat de locatie dermate ruim en bereikbaar was dat het moeiteloos zou moeten passen binnen de geldende adviezen, uitgezonderd "Blijf zoveel mogelijk thuis"... .
Hoewel het vroegere "piepje-in-de-rug" niet meer bestaat, werd onderweg toch duidelijk dat de vogel inderdaad was blijven hangen! Ik was ruim voor de afgesproken tijd aanwezig en bevind mijzelf op zo'n moment in een soort van onontwarbare mentale knoop. Daarom ook veel te vroeg ben ik bang. Ik vraag me af of ik goed gezelschap ben op zo'n moment. Maar goed, als gevolg van die kramp bleek wachten tot de afgesproken tijd een te grote opgave (maar hij zit dáár en ik ben nog steeds híér...!), dus alvast op zoek.
Een voor mij nieuwe ervaring was dat de aanwezigen allemaal naar verschillende dingen op zoek waren: Kortteenleeuwerik, Roodkeelpieper, Noordse kwikstaart. De verwarring die daardoor ontstond bracht mij ertoe rustig zelf op zoek te gaan naar de Kortteenleeuwerik en de groepjes wat te negeren. Ik vond de zeker niet algemene Roodkeelpieper eerder en hoewel het eigenlijk -heel eerlijk- een veel mooiere vogel is, kon ik er maar weinig aandacht voor opbrengen. Mentale kramp... .
Rust is dan het toverwoord. Na korte tijd rustig de oever afgelopen te hebben, goed de randjes afspeurend, liep de Kortteenleeuwerik zo mijn beeld in. Alle relevante kenmerken prachtig te zien! Niet lang daarna vloog de vogel op, de oever volgend en begon ik opnieuw de zoektocht, want Jan was inmiddels ook gearriveerd en had de vogel niet voorbij zien komen.
Dezelfde tactiek werkte nog een keer, maar weer kregen we de Roodkeelpieper eerder in beeld. Dit keer prachtig vrij in de zon en nu wel de rust om hem rustig te bekijken. Ook omdat het voor Jan een nieuwe "foto-soort" bleek. Na minutenlang de vogel bekeken te hebben, leek het een aardig idee om even verder te scannen voor de Kortteenleeuwerik en verdomd: een paar meter verderop liep hij rustig te foerageren te midden van Gele kwikstaarten (Motacilla flava), waaronder enkele door omstanders zo vurig gewenste Noordse kwikstaarten (Motacilla (flava) thunbergi). Weer lukte het Jan om er een paar fantastische platen van te maken!
Het zien van de Kortteenleeuwerik in Nederland betekent ook het bereiken van een "mijlpaal": soort nummer 400 op de Nederlandse lijst. Officieus, want over negen soorten op mijn lijst moet de CDNA nog stemmen en het resultaat van die stem bepaalt in het spel of het +1 of een +0 wordt. De officiële stand van zaken is dus 391 soorten. Maar één van die soorten -Ross' gans (Anser rossii)- is met twijfel omgeven vanwege de eeuwige vraag "wild of ontsnapt?". Op zich geeft het CDNA-handboek een eenvoudig te volgen stappenplan in die gevallen en dat volgend zou het een + moeten worden, maar ervaring leert dat toch vooral op gevoel gestemd wordt waarmee de uitkomst tóch spannend is. De Ross' gans, die heeft er geen last van en wordt er ook niet minder Ross' gans van!
Middelste bonte specht (Dendrocoptes medius). Dag van de Arbeid 2021.
Om anderen ook genoeg ruimte te gunnen werd het tijd om te gaan. Een ander advies uit het verleden was namelijk om niet te blijven hangen nadat de gewenste vogel is gezien.
Op zoek naar de spechten "in de duurste wijk van Nederland". Met name Middelste bonte specht (Dendrocoptes medius) stond op de agenda, al is de bosrijke, wat parkachtige omgeving op zichzelf ook niet te versmaden en miechelt het er van de vogels. Het was dan ook zeker geen straf dat de specht zin had in een spelletje "je-hoort-me-wel-maar-je-ziet-me-niet".
We wonnen -weer was rust het toverwoord- het spelletje, want uiteindelijk dook hij op in de boom voor onze neus, zonder enig obstakel ertussen. Nu heb ik het geluk dat het Bredase Liesbos zo'n beetje mijn achtertuin is en ik daar terecht kan voor alle in Nederland voorkomende spechtensoorten, inclusief Middelste bonte specht, maar desondanks zag ik ze zo goed nog nooit, ook niet in het Limburgse Savelbos!
Alles viel op zijn plek die dag! Op vogelvlak niets meer te wensen.
Maak jouw eigen website met JouwWeb